در چرخه گناه شهوانی گیر نکنیم!

داشتم فکر می کردم که انسان در چه شرایطی است و چگونه به گناه می رسد. نظر من این است:

حالت عادی >> تنها شدن >> وسوسه >> گناه >> پشیمانی >> حالت عادی >> ...

و این چرخه ادامه پیدا خواهد کرد.

راه حل هم دارد. تا دلتان بخواهد:

به یکی از آن ها اشاره خواهم کرد:

---

از تنهایی فرار کنید. زیرا شما هنوز وجدانی بیدار دارید. همین که دارید این مطلب را می خوانید نشان از همین هست. پس سعی کنید که گناه کم تری انجام دهید که کار توبه واقعی ( دوری واقعی و دائمی از گناه) را سخت تر خواهد کرد.

حال این فرار از تنهایی به چند قسم است:

1- فرار فیزیکی! البته همیشه جواب نخواهد داد و گاهی مجبورید تنها باشید. پس راه حل دائمی نیست!

2- درونتان را محکم کنید... اخلاص خودتان را بالا ببرید... اگر کار های دیگر و روزمره ی خود را برای خدا انجام دهید، مطمئن باشید که گناهی نخواهید کرد. آری... تلاش کنید. مدام به خودتان یادآوری کنید که هر کارتان برای اوست.

یادتان باشد که خود شیطان گفته که توانایی گمراه کردن بندگان مخلص را ندارم!

برای تنهایی تان برنامه داشته باشید. کتاب بخوانید و به هر نحوی با تفریحات سالم وقتتان را پر کنید.

آری من کردم و شد. به امتحان می ارزد!