ما ایرانیان بسیار دوست داریم جهان خود را تغییر دهیم و خوبی و نیکی را در جهان جاری سازیم. بسیار خوب...
اگر هدف واقعی ما این باشد، و از روی احساسات نباشد، آیا نیازی به اتحاد بیش تر نیست؟
آیا یک کشور می تواند کاری جهانی را پیش ببرد... باید بگویم آری! ولی به سختی!
اگر ایران روزی بخواهد متحدی پیدا کند بدیهی است که باید سراغ کشور یا جامعه ای برود که هم فرهنگ، هم هدف و هم دین و اندیشه باشند تا بتوان با هدف قدم نهاد.
ما چند مورد برای اتحاد داریم:
1- کشور های عربی
2- کشور های شرقی
3- کشور های همسایه مانند افغانستان
4- کشور های آفریقایی و متفرقه مانند ونزوئلا
اگر نظر مرا بپرسند، من گزینه ی اول را انتخاب خواهم کرد. زیرا اولا ما هم دین هستیم (البته با تفاوت هایی فرهنگی) ولی اهدافی تقریبا یکسان داریم. تصور کنید روزی را که ایران و عربستان و بقیه ی کشور ها این اتحاد را بپذیرند. خود به خود ناآرامی ها و اختلافات فرقه ای کاهش نخواهد یافت؟ آیا به واسطه ی این تبلیغ عربستان آن همه بودجه صرف ضد شیعی و ضد ایرانی شدن جهان خواهد کرد؟ آیا خاورمیانه ی متحد مکان گرم و نرمی برای اسرائیل خواهد بود؟
می دانم که روی کاغذ گفتن بسیار راحت است. اما نشد که ندارد!